بخشی از مطلب
هتل Prahran یک کافه/هتل دو طبقه است که نمای خطی قابل توجهی به سبک "آرت
دکو" دارد. این هتل محل قبلی یک ساختمان یک طبقه ی بد تناسب و بد شکل از
درون، میباشد. خلاصه ی درخواست کارفرما این بود که ساختمان تخریب شود و با
یک فضای دو طبقه چشمگیر با یک حیاط مرکزی جایگزین گردد.
هتل Prahran در ملبورن
استفاده از لوله های بتنی عظیمِ روی هم قرار گرفته برای نمای خیابان
دلایل متعددی در بر داشت از جمله: عمق دارند و می تواند تعاملی عمل نمایند،
آنها کیفیتی چشمگیر و مجسمه وار دارند، آنها مرجع نقوش دایره وار داخلی
هستند و آنها همانند بشکه های انباشته مشروب یا خمره هستند.
یک حیاط مرکزی با متریال عمدتاً فولاد براق از امتداد فضای داخلی قطع
میگردد و هر دو سطح را به هم متصل میکند و به نور فراخ طبیعی اجازه سیلان
در فضا می دهد.
یک غرفه شناور ساخته شده از نیم لوله ها بر تکیه گاه ستون های فولادی قرار
گرفته و از طریق زیر بشکه فلزی قابل دسترسی است که اتاق را می پیماید. بخش
عمده ای از سازه ی فلزی و بتن لوله ها و فرم پیش ساخته تشکیل دهنده پایه
داخلی متشکل از مواد مختلف، در معرض دید قرار دارند. متضاد این، گرمای ناشی
از صمغ بازیافت شده، چرم اثاثه و طراوت کاشت گیاهان است که در سراسر فضای
داخل جریان دارد.
در حالی که فضا درخواست تجدید نظر از برخی جنبه های نمایش فضایی اش دارد،
موفقیت طرح با کیفیت محیط و صمیمیت فضای داخلی اندازه گیری می شود. تلاش
زیادی برای اطمینان حاصل نمودن از اینکه کاربران انواع روش های گرد آمدن در
فضا را دارند صورت گرفته شده: فضاهای خصوصی با نواحی بیشتر عمومی در
تضادند، مکان هایی برای زوج ها و گروه های بزرگتر وجود دارد، و حلقه های
گردش از طریق هر دو طبقه به تشویق پیوستگی ارتباط بصری بین مناطق قدیم و
جدید میکده میپردازد.
