پاورپوینت بررسی معماری پردیس تئاتر تهران
بخشی از مطلب
پردیس تئاتر تهران که با نام تئاتر خاوران نیز شناخته می‌شود، بزرگترین
مرکز تئاتر حرفه‌ای ایران است که در جنوب شرقی تهران و در نزدیکی فرهنگسرای
خاوران ساخته شده است. این پردیس در زمینی به مساحت ۲۵ هزار و ۲۰۰ مترمربع
و با زیربنای ۱۶ هزار و ۳۳۰ مترمربع جنب فرهنگسرای خاوران قرار گرفته
است.مجموعه پردیس تئاتر تهران در بزرگراه امام علی، اتوبان شهید محلاتی
شرق، خیابان شهید شاه‌آبادی جنوبی، بعد از میدان مالک اشتر، خیابان بقایی
واقع است.
تئاتر خاوران بزرگترین مجموعه سالن تئاتر ایران است که در منطقه ۱۵ تهران
قرار دارد. ساختمان تئاتر خاوران در زمینی به مساحت ۲۸۰۰ مترمربع و با زیر
بنایی حدود ۱۶۰۰۰ مترمربع بنا شده است. تئاتر خاوران مرکز تخصصی برای تئاتر
است. این مرکز در همسایگی فرهنگسرای خاوران ساخته شده است. شهرداری تهران
گزارش داده که در نیمه خرداد ۱۳۹۲ این مرکز نمایشی آغاز به کار می‌کند. این
مرکز هنری و فرهنگی قرار است به عنوان میزبان جشنواره‌های بین‌المللی
نمایشی مورد استفاده قرار گیرد. تئاتر خاوران گنجایش ۱۰۰۰ نفر را داشته و
ظرفیت برگزاری تئاتر موزیکال، تئاتر سنتی، اجرای ارکستر سمفونیک و کنسرت
موسیقی را نیز دارد. این مرکز دارای ۴ سالن نمایش تجربی با گنجایش ۱۵۰ نفر و
یک سالن ویژه نمایش‌های عروسکی است. مدیریت ساخت بنای تئاتر خاوران را
شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران بر عهده گرفته است. تئاتر خاوران
دارای کارگاه‌های ساخت دکور، کارگاه خیاطی، سالن‌های تمرین، اتاق گریم و
دیگر امکانات جانبی و فضاهای پشت صحنه است. سالن نمایش تئاتر عروسکی مرکز
تئاتر حرفه‌ای تهران این ظرفیت را دارد که در هر اجرا میزبان ۱۲۰ نفر از
علاقه‌مندان به تئاتر عروسکی باشد. مرکز تئاتر خاوران دارای فضای آمفی
تئاتر روباز به مساحت ۳۵۰۰ مترمربع است که برای نمایش‌های آیینی و سنتی
تعبیه شده است. سالن مجموعه تئاتر خاوران دارای امکان تغییر زاویه کف برای
ساخت دکورهای با کف صحنه شیب دار می‌باشد. ظرفیت قرارگیری گروه‌های بسیار
بزرگ موسیقی تا بیش از ۲۰۰ نفراز ویژگی‌های سالن تئاتر خاوران است.شروع
ساخت این مرکز از سال ۱۳۸۶ بوده است.
در پردیس تأتر تهران به منظور بزرگداشت و ادای احترام به پیشکسوتان هنرهای
نمایشی ، پنج سالن این مرکز با نام هنرمندان شناخته شده؛ داوود رشیدی،
محمود محمد و جمشید مشایخی، علی نصیریان و محمد علی کشاورز نامگذاری شده
است.
اول) با توجه به خواسته های کارفرما، پتانسیل های فیزیکی سایت، استانداردها
و بعضی از خصوصیات پیشینه ای محیط و آنچه بر آن گذشته بود، ایده پروژه بر
مبنای قرار گیری و چیدن و چیده شدن جعبه های عملکردی مورد نیاز یا موجود در
کنار هم، روی هم و یا داخل هم تا رفع نیاز و درک مقیاس قرار گرفت.
دوم) چنانکه پیشتر توضیح داده شد از این حیث برای طراحان تفاوتی بین پوسته
بیرونی و شی درونی وجود نداشت و همگی در امتداد بیرونی و درونی هم قرار
گرفته و می گیرند و پس این ایده به¬عنوان کانسپت اصلی پروژه در تولید
دیاگرام های اولیه و نقشه ها و جزئیات معماری کلی و داخلی قرار گرفت.
سوم) این جعبه ها و چیدمان آن ها چنانکه توضیح داده شد در کنار هم، زیر و
روی هم و نیز داخل هم وجود داشت و یا در نظر گرفته شد و با تمام این
همجواری و تداخل ها به لحاظ عملکردی از هم منفک اما مکمل یا متمم یکدیگر
بودند و از این جهت در بسط ایده این تمایز به صورت ترکیبات رنگی گسترش یافت
و این ترکیبات رنگی از پوسته های بیرونی به درون فضاها امتداد یافت.
چهارم) ترکیبات رنگی یا ترکیبات مصالحی یا ترکیبات بافتی یا ترکیب همه آنها
می تواند موجب تمایز احجام ، تفکیک برنامه ها ، تناسبات و ارائه و بسط
ایده طرح شود. این جعبه ها جهت هماهنگی ترجیحا در ترکیب یکسان متریالی قرار
گرفتند که با رنگبندی متفاوت از یکدیگر جدا می شدند و بنابراین با توجه به
وضعیت فعال سازه ای سوله ها می بایست از مصالح سبک و قابل نصب استفاده می
شد.
پنجم) پوسته ها و اشیاء درون حجمی نیز به همین صورت در کنتراست یا همگونی
با پوشش بیرونی تنظیم شدند. مثلا در جایی ترکیب رنگی و مصالحی داخل تداعی
کننده امتداد بافت بیرونی حجم است و در جای دیگر در تضاد کامل برای تحریک
شبکیه ناظر و کشیدگی دینامیک با ایجاد سیرکولاسیون بصری برای استفاده
کنندگان و ناظرین است. این ترکیبات رنگیِ درون و بیرون به صورت رفت و برگشت
و متقابل بوده است و نه تاثیر صرف درون از بیرون یا بالعکس.
