آنتونی
گائودی معمار اهل ایالت کاتالونیای اسپانیا (۱۹۲۶-۱۸۵۲) از بزرگترین
معماران دو قرن اخیر شناخته می شود. آثار گائودی منعکس کننده سبکی منحصر به
فرد و متمایز است که همین موضوع عمده شهرت او را باعث شده است
فهرست مطالب
نهضت هنر نو یا آرت نئو
زندگی نامه آنتونی گائودی
معرفی آثار آنتونی گائودی
کلیسای ساگرادا فامیلیا یا کلیسای خانواده مقدس
مدرسه ساگرادا فامیلیا یا مدرسه خانواده مقدس
خانه کاسا میلا
پارک گوئل
ویلا bellesguard
سرداب کلیسای کواونیا گوئل
خانه کالوت
خانه فرناندز و آندرس
کاخ اسقف
خانه ویسنز
کاخ گوئل
مجموعه ساختمانی Finca Guel
خانه باتلو
آنتونی گائودی و ویکتور ارتا
ویکتور ارتا
بخشی از مطلب
آنتونی گائودی در شامگاه ۲۵ ژوئن ۱۸۵۲ میلادی در خانواده‌ای مسگر دیده به
جهان گشود. وی در سنین نوجوانی به معماری علاقه‌مند شد و از این‌رو به
مدرسه‌ای در شهر بارسلون پیوست که در آن زمان یکی از مدرن‌ترین شهرهای
اسپانیا به حساب می‌آمد. بارسلونی که بعدها به سبب جای دادن آثار بسیاری از
آنتونی گائودی در خود، به خانه او بدل گردید. وی پس از فارغ‌التحصیلی در
سال ۱۸۷۸ میلادی، زادگاهش را به قصد میدان نبرد ترک کرد. آنتونی گائودی عضو
جنبش مدرنیست کاتالان نیز بود و در نهایت بیشتر شهرت خود را مدیون سبک
ارگانیک برخاسته از طبیعت خود است. این هنرمند و معمار معروف سرانجام در ۱۰
ژوئن سال ۱۹۲۶ میلادی در شهر زادگاه خود دیده از جهان فرو بست.
زندگی حرفه‌ای آنتونی گائودی:
آنتونی گائودی پس از فارغ‌التحصیلی، کار خود را با ادامه دادن راه هنرمندان
سبک ویکتورین آغاز نمود. لکن پس از مدتی این روش را کنار نهاد و سبک خود
را با ترکیب اشکال هندسی و روح بخشیدن به سطوح از طریق آجرها یا سنگ‌های
منقش، سفال‌های سرامیکی درخشان و فلزکاری‌های گلدار و جان‌دار بنا نهاد. در
طول سال‌های اولیه کار خود، گائودی در نمایشگاه جهانی سال ۱۸۷۸ پاریس، با
ارائه آثار خود چنان حضار را تحت تاثیر قرار داد و خوش درخشید که باعث شد
در میان دیگر معماران برای کار بر روی قصر و عمارت گوئل انتخاب گردد.
آنتونی گائودی در سال ۱۸۸۳ میلادی مسئول ساخت کلیسای جامع بارسلون شد.
کلیسایی که بعدها ساگاردا فامیلیا (به معنای کلیسای خانواده مقدس) نام
گرفت. این کلیسا قبلا طراحی گشته و عملیات اجرایی آن نیز آغاز شده بود اما
گائودی به طور کامل طرح‌ها را تغییر داد و با اعمال سبک خاص خود، مهر خویش
را بر روی این اثر نیز نشاند. پس از آن بود که آنتونی گائودی، تغییرات مهمی
را در برخی بناهایس اخته شده به سبک باروک نظیر کاخ کلیسای اسقف Casa De
Los Botines و همچنین کاسا کالوت ایجاد کرد.
آنتونی گائودی پس از سال ۱۹۰۲ میلادی با سبک جدید خود شروع به مبارزه با
طرحهای متعارف موجود نمود و نوعی از ساختار را ایجاد کرد که ساختار متعادل
نامیده می‌شد. این ساختار به این جهت به عنوان متعادل نامگذاری شد که
می‌توانست حتی بدون مقاوم سازی داخلی و پشتیبانی خارجی، بر جای خود محکم
بایستد. عناصر عملیاتی اولیه این سیستم، ستون‌هایی بودند که جهت استفاده از
فشار جانبی و طاق‌های آجری سبک وزن به صورت مورب نصب شده بودند. آنتونی
گائودی از سیستم تعادلی خود در دو سازه آپارتمانی شهر بارسلونا یعنی خانه
باتلو و خانه کاسا باتلو بهره جست. خانه‌هایی کخ کف آنها بسان خوشه‌هایی
از لایه‌های زنبق مانند ساخته شده بودند.
پس از سال ۱۹۱۰ میلادی، گائودی تقریبا تمام کارهای دیگر را برای تمرکز بر
کلیسای ساگاردا فامیلیا که کار ساخت آن را از سال ۱۸۸۳ میلادی آغاز کرده
بود کنار نهاد و تا حدی گوشه گیر شده بود که فقط در محل ساخت این بنا و
کارگاهش دیده می‌شد. آنتونی گائودی سرانجام در ۱۰ ژوئن سال ۱۹۲۶ میلادی در
حالی که همچنان بر روی کلیسای ساگاردا فامیلیا کار می‌کرد، پس از تصادف با
یک واگن برقی، کمی پس از تولد ۷۴ سالگیش دیده از جهان فرو بست. این بنا پس
از فوت گائودی درحالی که تنها یک جناح و یکی از برج‌هایش ساخته شده بود
ناتمام ماند، اما قرار است تا سال ۲۰۲۶ میلادی، برای برگزاری جشن ۱۰۰ سالگی
درگذشت این هنرمند و معمار معروف، تکمیل شود.
آثار آنتونی گائودی:
آنتونی گائودی یکی از معماران برجسته معاصری است که آثار بسیاری از خود به
یادگار گذاشته است. این معمار که بیشتر عمر پربار خود را در اسپانیا
گذرانده بود، اغلب آثار خود را نیز در همین کشور خلق کرده است. بنابرین در
ادامه مطلب به ذکر برخی از مهم‌ترین آثار آنتونی گائودی می‌پردازیم و معرفی
سایر آثار این معمار برجسته و توضیحات تکمیلی آنها را به فایل پاورپوینت
پیش‌رو موکول می‌کنیم.
کازا میلا بارسلون | کاتالونیا
کازا میلا یا کاسا میلا ملقب به لا پدررا، با توجه به نمای خارجی ناهموار و
نا متعارف خود، به عنوان یکی از ساختمان‌های سبک مدرنیست در کاتالانیای
بارسلونا به شمار می‌رود. کاسا میلا در سال ۱۹۰۶ میلادی توسط تاجر معروف،
پره میلا و همسرش روسر سیگمون به آنتونی سفارش داده شد و در آن زمان، به
علت نمای خارجی سنگی موجدارش، بالکن‌های فرفورژه پر پیچ و تاب و پنجره های
طراحی شده توسط جوزف ماریا جاجول، بحث‌ها و انتقادات زیادی را به راه
انداخت. نواوری‌های به کار رفته در کازا میلا توسط گائودی، شامل نمای سنگی
مستحکم، ستون‌ها و طبقات عاری از دیوارهای باربر، یک گاراژ زیرزمینی و وجود
عناصر تندیس مانند بر روی سقف بود.
در ژوئن سال ۱۹۰۵ میلادی، میلا خانه‌ای را در گوشه پسیج د گراسیا و کارر د
پروونسیا خرید و گائودی در ماه سپتامبر همان سال برای طراحی این خانه جدید
استخدام شد. در ۲ فوریه ۱۹۰۶ این پروژه توسط شورای شهر تصویب شد و تصمیم
گرفته شد که ساختمان موجود به جای بازسازی، کاملا تخریب شود. این ساختمان
در دسامبر سال ۱۹۱۰ میلادی تکمیل شد و در اکتبر سال ۱۹۱۱ میلادی، میلا و
همسرش بدان‌جا نقل مکان کردند. در سال ۱۹۸۴، ساختمان کازا میلا در بارسلون،
توسط یونسکو به عنوان میراث فرهنگی در نظر گرفته شد. کاسا میلا در حال
حاضر، به عنوان دفتر مرکزی فونداسیو کاتالونیا لا پِدرِرا، برگزاری
نمایشگاه‌ها و دیگر مراسمات آن را مدیریت می‌کند.
کاسا باتلو، ساختمان مشهوری واقع در مرکز بارسلونا است و یکی از شاهکارهای
آنتونی گائودی به شمار می‌رود. این خانه که توسط شخص دیگری طراحی و ساخته
شده بود، در سال ۱۹۰۴ میلادی توسط گائودی مجددا بازسازی شد و پس از آن نیز
چندین بار مرمت گردید. دستیاران گائودی Domènec Sugrañes i Gras، Josep
Canaleta و Joan Rubió نیز در این پروژه بازسازی شرکت داشتند. کاسا باتلو،
در زبان محلی با نام Casa dels ossos ( خانه استخوانی) خوانده می‌شود که
الهام گرفته از خصوصیات ارگانیک ساختار اصلی آن است.
کلیسای ساگرادا فامیلیا، به معنای کلیسای خانواده مقدس، یکی از بزرگترین
کلیساهای کاتولیک رومی نیمه‌کاره شهر بارسلون است که معماری آن طی دوره‌ای
به عهده آنتونی گائودی، گذاشته شد و دقیقا همین امر بود که توانست نام
کلیسای ساگرادا فامیلیا را در میراث فرهنگی یونسکو به ثبت برساند. در سال
۲۰۱۰ میلادی، پاپ بندیکت شانزدهم، ساگاردا فامیلیا را تقدیس نمود و از
ضرورت اختصاص دادن جایگاهی برای اسقف در این کلیسا سخن گفت.
در سال ۱۸۸۲ میلادی، طراحی و ساخت ساختمان ساگاردا فامیلیا به فرانسیسکو
پائولا دو ویارار واگذار شد و او تا سال ۱۸۸۳ میلادی بر روی آن کار کرد و
پس از آن استعفا داد. از آن زمان به بعد گائودی به عنوان معمار ارشد این
پروژه انتخاب شد و طرح پروژه را بر اساس سبک مهندسی و معماری خود با ترکیب
فرم‌های نوین منحنی‌وار و گوتیک تغییر داد. گائودی باقی عمر خود را به این
پروژه تخصیص داد و با این حال در زمان مرگش، تنها کمتر از یک چهارم پروژه
تکمیل شده بود.
ساخت ساگاردا فامیلیا به سبب تامین منابع مالی مورد نیاز آن از طریق
کمک‌های مردمی، به کندی پیش می‌رفت و سرانجام ساخت آن مدتی بعد به دلیل
جنگ‌های داخلی اسپانیا عملا منتفی شد. با ین حال از زمان آغاز ساخت و ساز
در سال ۱۸۸۲ میلادی، پیشرفت‌های صورت گرفته در زمینه تکنولوژی‌هایی نظیر
طراحی با کمک کامپیوتر و کنترل کامپیوتری اعداد باعث شده که روند ساخت این
پروژه به سرعت پیش رود و تا سال ۲۰۱۰ میلادی تقریبا نیمی از کار انجام شده
باشد. لکن هنوز هم برخی از چالش‌های پروژه در جای خود باقی مانده که شامل
ساخت ده مناره عظیم به عنوان نمادی از شخصیت‌های کتاب مقدس عهد جدید است.
علی ای حال پیش‌بینی می‌شود که ساخت کلیسای ساگرادا فامیلیا اثر آنتونی
گائودی تا سال ۲۰۲۶ میلادی به اتمام برسد.
پارک گوئل یک پارک عمومی است که با عناصر بی نظیر معماری و باغ‌های انبوه
خود در لا سالوت کارمل هیل، محله ای در منطقه گراسیای بارسلونا واقع شده
است. کارمل هیل در دامنه کوه کلسرولا قرار دارد و پارک گوئل در ضلع شمالی
آن واقع گردیده. با شهرنشین شدن این منطقه، یوسی بیوس گوئل، وظیفه طراحی
این پارک را به آنتونی گائودی واگذار نمود. ساخت این پارک در بین سال‌های
۱۹۰۰ میلادی تا ۱۹۱۴ میلادی به پایان رسید و به طور رسمی به عنوان یک پارک
عمومی در سال ۱۹۲۶ میلادی افتتاح شد. در سال ۱۹۸۴، یونسکو، پارک گوئل را به
عنوان یک میراث جهانی ساخته شده توسط آنتونی گائودی اعلام نمود.
پارک گوئل بازتابی از تعالی و کمال هنری گائودی است که به مرحله طبیعت
گرایی آثار او تعلق دارد. در طول این دوره، آنتونی گائودی، سبک شخصی خود را
از طریق الهام گرفتن از اشکال ارگانیک تکمیل نمود. در این راستا او یک سری
از راه حل‌های جدید را که در تحلیل‌های هندسی ریشه داشتند امتحان کرد و به
این ترتیب بود که این هنرمند کاتالانی توانست، آزادی و قوه تصور خلاقانه
را به آثار خود بیافزاید و ساختمانها و طرحهای بینظیر و چشم نوازی را خلق
کند.
با آغاز سبک باروک، کارهای ساختاری غنای ساختاری لازم را از اشکال و
حجم‌ها، آزاد از عقلانیت خشک یا هر سیستم کلاسیک دیگر کسب نمود. از این‌رو
آنتونی گائودی در طراحی پارک گوئل، تمام نبوغ معماری خود را به کار گرفت و
بسیاری از راه‌حل‌های ساختاری مبتکرانه خود را که به نماد سبک ارگانیک او
بدل گردیده بود، به مرحله عمل رسانید و در این راه توانست تا حد زیادی موفق
باشد.
