بررسی معنا در معماری ، پاورپوینت
محتوا ، موضوع ، معنا و مفهومی است که در یک اثر نهفته است . محتوا در یک اثر هنری دارای
خصلتی دوگانه است ، عینی و ذهنی به عبارت دیگر محتوا می تواند شامل اموری واقعی و
دنیایی و امور ی مجاز ی، تخیلی و ماورای دنیا و اعتقادی باشد ، لذا می توان مراتب و درجات
مختلفی را برای معانی یک اثر برشمرد ، از بیان معانی و مفاهیم پیش پا افتاده و روزمره تا معانی
و مفاهیم آسمانی را در هر اثری گنجاند و از طرف دیگر ، هنر اثری را می توان واجد معنا و محتوا
دانست خواه آن محتوا برگرفته از امیال ، آرزوها و خواسته های دنیایی آدمی باشد و خواه آن
محتوا برآمده از عمق وجود آدم و عالم و از ماوراء عالم باشد .
فهرست مطالب
مقدمه
ذات رمزی هنر دینی
اصل آسمانی
ابزار انتقال
محتوا
صورت یا فرم
تعریف زیبایی شناختی فرم
رابطه فرم و محتوا
وظیفه فرم چیست
رابطه فرم و محتوا در معماری هندو :
رابطه فرم و محتوا در معماری کلیساها
رابطه فرم و محتوا در معماری اسلامی
معنا در هنر معماری ، بسیار دورتر از Concept
منابع و مآخذ
هنر دینی مرزهای خود را با مشخصه های درونی از دیگر هنرها جدا می نماید .
افزون بر رابطه صورت و معنا در هنر دینی ، نحوه انتقال آن بین هنرمندان ،
منشا آسمانی این هنر ، ویژگی روح هنر دینی ، ذات آن ، و ساحت جاودانه آن و
موارد بسیار دیگری در این مرزبندی نقش اساسی دارند . در زیر به اختصار آنچه
را که بورکهات در این مورد مطرح می نماید می آوریم :
ذات رمزی هنر دینی : هنر دینی با تجدید و تکرار آفرینش یا صنع الهی به
صورت مجمل در قالب تمثیلات ، نشان دهنده ذات رمزی و نمادی جهان است و
بدینگونه روح انسان را از قید وابستگی به وقایع مادی خام وگذرا رهایی می
بخشد .
اصل آسمانی : هنر دینی اصلی آسمانی و ملکوتی دارد زیرا نمونه های هنر دینی جلوه حقایق لاهوتی است .
ابزار انتقال : معنانی و قواعد هنر دینی بوسیله سنت دارای نیرویی مرموز و
پنهانی است که سراسر یک تمدن را تحت تأثیر قرار می دهد و حتی تعیین کننده
هنرها و حرفه هایی می شود که بی واسطه و بلافصل هدف خاص دینی ندارند . هیچ
اثر سنتی یعنی وابسته به اصول تغییر ناپذیر وجود ندارد که ظاهرش رساننده
نوعی شادی خلاق روح نباشد » .
محتوا
محتوا ، موضوع ، معنا و مفهومی است که در یک اثر نهفته است . محتوا در یک
اثر هنری دارای خصلتی دوگانه است ، عینی و ذهنی به عبارت دیگر محتوا می
تواند شامل اموری واقعی و دنیایی و امور ی مجازی مختلفی را برای معانی یک
اثر برشمرد ، از بیان معانی و مفاهیم پیش پا افتاده و روزمره تا معانی ،
تخیلی و ماورای دنیا و اعتقادی باشد ، لذا می توان مراتب و درجات و مفاهیم
آسمانی را در هر اثری گنجاند و از طرف دیگر ، هنر اثری را می توان واجد
معنا و محتوا دانست خواه آن محتوا برگرفته از امیال ، آرزوها و خواسته های
دنیایی آدمی باشد و خواه آن محتوا برآمده از عمق وجود آدم و عالم و از
ماوراء عالم باشد .
صورت یا فرم
قانونمندی رابطه بین فرم و محتوا در اشیاء ، پدیده ها و فرآیندهای دنیای
واقعی را نشان می دهد که فرم ، ساختار ، چگونگی و نحوه رشد محتوا و تجسد و
بیان آن است ، در تقسیمات معمارانه ، این پدیده را دارای سه جنبه می دانند ،
ظاهر و صورت ، عملکرد ، معنا . از طرف دیگر اگر بخواهیم طبقه بندی فوق را
با طبقه بندی دوگانه فرم و محتوا ، تطبیق دهیم ، می بایست در عالم محتوا به
عملکرد و معنا بسنده نموده و ظاهر اثر را فرم و صورت آن بدانیم . اگر
عملکرد را فایده و کاربری اثر انسان بدانیم ، می بایست ارزش ، مفهوم و پیام
را معنای آن اثر بدانیم . تعریف زیبایی شناختی فرم ، عبارتست از : « تظاهر
حسی و واضح یک پدیده که خود را در معرض قضاوت قرار می دهد . فرم یا تظاهر
حسی و واضح یک ماده ، کلیتی وحدت یافته از عناصر متفاوت است . فرم یا صورت
می تواند دارای رنگ ، شکل ، اندازه ، ساخت ، پیکره ، جایگاه ، جهت ، تعادل
بصری و … باشد .و.....