پاورپوینت تحلیل بررسی معماری ساختمان ایاک IAC در نیویورک اثر فرانک گهری
بخشی از مطلب
ساختمان ایاک IAC دارای فرمی دیکانستراکشن و ساختار دگرگون سازانه، دفتر
مرکزی شرکت اینترنتی InterActiveCorp، شرکت آمریکایی InterActiveCorp می
باشد این اولین پروژه توسط فرانک گری در "Big Apple" (2007) بود که همچنین
اولین معمار بزرگ ، The Beekman در سال 2011 بود.این ساختمان در محله چلسی
غربی واقع شده ، متعادل کردن اشکال نرم و فرم ساختار شکن بنا سبکی نو در
معماری جهان است ، ، همانند بسیاری از پروژه های معمار که با این سبک ساخته
شده است . ساخت و ساز این بنا در ژوئن 2004 آغاز شد و در آوریل 2007 تکمیل
شد.
در اواخر سال 1990، این منطقه صنعتی سابق شهر با انتقال گالری های هنرهای
تجسمی در نیویورک تجدید حیات یافت و به تدریج از SoHo به دلیل افزایش اجاره
ها و رقابت از خرده فروشان لوکس، خرید بیشتر برای دسترسی به فضاهای بزرگ و
روشن که نیاز به گالری دارند. منطقه غرب چلسی، بین خیابان های دهم و
یازدهم و خیابان های 18 و 28، تبدیل به مرکز جدیدی برای دنیای هنر معاصر
شده است که به صدها گالری و استودیوهای هنری مشهور است.
مفهوم
این ساختمان 10 طبقه به صورت افقی به دو سطح اصلی پنج طبقه هر کدام تقسیم
شده و در طبقه ششم قرار دارد. این است که به پنج بخش عمودی در سطوح پایین
تر و سه در بالا تقسیم شده است، بیشتر کانسبت ظاهر نما که بادبان کشتی است
افزایش می دهد. بخش ها به نظر می رسد پیچ خورده و به هم پیوسته مانند
سلول یک زنبور عسل. پوست واحدهای سلولی شبیه شمع ها بر روی اسکلت ساختمان
است. از لحاظ شکل، ترکیب و رنگ نیز مفهومی مربوط به یک کوه یخ است.
پنجره هایی که ارتفاع بالایی هر نما را پوشش می دهند، به صورت سفید به شکل
شفاف به وجود می آید که ایجاد این تصور را می کند که ساختمان از دو طبقه قد
بلند است، به جای ساختار واقعی 10 طبقه. همانند تمام پروژه های فرانک
جیری، IAC مخالفان و مدافعان است. Vanity Fair اظهار داشت که شاید یکی از
جذاب ترین ساختمان های اداری در جهان باشد.
فضاها
در ارتباط با نیازهای دفاتر، این ساختمان تسهیل مونتاژ و توابع برای فضاهای کنفرانس و فضاهای خرده فروشی را فراهم می کند.
دیوارهای فضاهای اطراف آسانسورها در هر طبقه چشم انداز رنگی و قرار گرفتن
در معرض هر یک از 60 علامت تجاری شرکت را فراهم می کند. این صفحه نمایش رنگ
و سیالیت در فضا نیز به مناطق کاری منتهی می شود، ایجاد شده و به طور کامل
از سطوح آشنا معمول در این نوع ساختمان های اداری معمول است. فضاها در رنگ
و اندازه متنوع هستند و در عین حال حفظ تعادل سبک، عملکرد و انعطاف پذیری.
در کارهای اولیهٔ گِری می‌توان تأثیراتی از معماران سوئیس و فرانسه به‌ویژه
لو کوربوزیه مشاهده کرد.[نیازمند منبع] این تأثیرات را تا سال ۱۹۷۲
می‌توان در کارهای گِری مانند استفاده از فرم‌های هندسیِ ساده مشاهده کرد.
به‌طورکلی در کارهای گِری نوعی گرایش مجسمه‌سازانه را می‌توان مشاهده کرد؛
چه در توسعهٔ خانهٔ همسرش در ۱۹۸۷ تا موفق‌ترین کارش در سبک فولدینگ که
موزهٔ هنرهای معاصر بیلبائو است.
او معتقد است:
من آثار هنرمندان را نگاه می‌کنم و هنر را به‌مثابهٔ وسیله‌ای برای
الهام خودم می‌پندارم و سعی می‌کنم تحت تأثیر هیچ فرهنگی نباشم. در هریک از
کارهایم روش‌های جدید را جستجو می‌کنم. برای من قانون و قاعدهٔ محدودکننده
وجود ندارد و اصولاً مرزی بین درست و نادرست نمی‌شناسم.[نیازمند منبع]
گِری از پیشگامان عرصهٔ معماری فولدینگ است. مابِاِزای علمیِ زبان معماری
فولد، نظریات بحران و تداوم است. بحران یا فروپاشی در تبدیل سریع از حالتی
به حالت دیگر، مانند آب به یخ یا بخار، تجلی می‌کند. بحران یا به دو پاره
شدن می‌انجامد یا به پیچیده شدن، در هم فرورفتن و در هم تنیدن که مضمون
معماری فولد است.[نیازمند منبع]
در این معماری، که گویی درحال فروریختن و کج شدن است، ترتیب پلان، نما و
مقطع با هم اَشکال ابهام‌آمیزی همانند کریستال‌ها می‌آفرینند. این بازی را
گِری با درهم‌ریختن زبان‌های مختلفِ معماری و ترکیب آن‌ها آغاز کرده‌است.
در بنای موزهٔ ویترایِ او در وایمار آلمان، که در کارهای آیزنمن تأثیر
گذاشت، اجزای معماری مکعب‌های درهم‌تنیده و دفرمه و کج و کوژند. از
همین‌رو، بعضی معماری او را «جانورگونه» و «کرم‌گونه» نامیده‌اند.
درکل می‌توان گفت معماری گِری یک معماری شخصی و غیرتقلیدی است و بدون
برنامهٔ خاص و یک نوع عدم قطعیت در اکثریت پروژه‌های گِری دیده می‌شود
و.....
