پلان های اتوکد طراحی مرکز اسپا و ماساژ درمانی
یکی از روشهای درمان بیماران که قرنهاست مورد استفاده قرار دارد و برخی از
متخصصان به آن، همچون اولین شکلهای درمانی می نگرند. مالیدن یا نوازش کردن
بخش آسیب دیده یا دردناک است که اصطلاحاً ماساژ نامیده می شود. امروزه که
پزشکی جنبه، علم مطلق یافته است، ماساژ بیش از پیش بخشی از درمان پزشکی
محسوب می شود و معمولاً بیماران آن را با رضایت خاطر می پذیرند.
ماساژ قدیمی در اعصار کهن سنتی برای بهبود بخشیدن به عملکرد ورزشکاران بود.
اینگونه کاربرد در رساله های بقراط جالینوس دیده می شود. جالینوس 18 نوع
ماساژ مختلف از جمله ماساژ نرم، سخت، متوسط، آماده کننده و برگشت به حالت
اولیه را از یکدیگر متمایز ساخته است و بیان می دارد که می بایست از شرایط
بدنی ورزشکار آگاهی کامل داشته باشد، نقاشی هایی از یونان باستان در دست
است که مالش پشت و سینه، بوکس بازان، ماساژ و ترآشیل دونده ها و ماساژ عضله
ساق پا را نشان می دهد.
یکی از دانشمندان یونانی به نام دیم ماساژ را به عنوان یکی از بخشهای عمده،
مراقبت از ورزشکاران توصیف می کند. در این زمینه در کتاب «تاریخ جهانی
ترتیب بدنی و علوم ورزشی» از حمام گرم و حمام آفتاب هم یاد کرده است. وی
همچنین نتیجه می گیرد که ماساژ ورزشی در آن دوران، تقریباً 500 سال پیش از
عصر جدید، بسیار متنوع و شامل کاربرد ابزارهای گوناگون و ترکیب ماساژ با
سایر روشهای درمانی بود.
قابل توجه آن که ماساژ تقریباً همواره همراه با ژیمناستیک سبک فعال و
تمرینهای تنفسی انجام می گرفته است. در یونان باستان نظام متعادلی بین
ژیمناستیک و ماساژ برقرار بوده است. واژه، ماساژ از واژه، لاتین ماسین مشتق
شده است که تقریباً معنی «مشت و مال» می دهد ابزار واقعی انجام ماساژ دست
حساس و جستجوگر و درمانگر است. ماساژ به وسیله مردمان دنیای قدیم نیز
شناخته شده و بکار گرفته شده است. مصریان، ایرانیان، رومیان، ژاپنی ها و
چینی ها نیز با کاربرد آن آشنا بوده اند. احتمالاً در سده های میانه، تحت
نفوذ عقاید منفی دینی آن زمان، زمینه شناخت بدن انسان منسوخ شده بود. تنها
در عصر جدید، تقریباً از 100 سال پیش ماساژ دوباره رایج شده است.
(کاشف، 1376، ص14)
