پاورپوینت بررسی معماری ساختمان 111 فلورز و پارتس
بخشی از مطلب
معماران، طراحان محیط و طراحان شهری، محیط را با هدف تامین فرصت‌هایی برای
روابط شخصی طراحی می کنند. اگر نظام‌های اجتماعی و اداری استفاده از این
محیط‌ها را حمایت کنند،احتمال بیشتری وجود دارد که از قابلیت‌های پیش بینی
شده محیط استفاده شود. در صورت نبود چنین حمایتی، احتمال استفاده از خدمات
موجود به میزان قابل توجهی تقلیل می‌یابد.
خانه در طول تاریخ ظرفی بوده که با نیازها، خواسته‌ها، تمایلات و اعتقادات
ساکنان آن که از بستر اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی خود برخاسته، شکل گرفته است
و در تمامی دوره‌ها خانه از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است و نگاه جوامع و
فرهنگ های مختلف به مسکن متفاوت است. راپاپورت در این باره می‌گوید: "خانه
بیش از آنکه ساختاری کالبدی باشد نهادی است با عملکرد چند بعدی" و به
اعتقاد او عامل فرهنگ و درک انسآن ها از جهان و حیات که شامل اعتقادات
مذهبی، ساختار اجتماعی قبیله و خانواده، روش زندگی و همچنین شیوه ارتباطات
اجتماعی افراد می باشد، نقش موثری در مسکن و سازمان تقسیمات فضایی آن داشته
است.
پروژه ی مجتمع مسکونی توسط Eva Flors و Ricardo Parts که به دنبال خلق
ابتکاری پویا در فضاهای مشترک بودند، ارائه و در میان جنگلی از درختان کاج
بنا شد. ساختمان 111 که توسط معمارن اسپانیایی فلورز (Flors) و پارتس
(Parts) طراحی شده است، یک مجموعه ی مسکونی در حاشیه ی شهر بارسلونا
میباشد. علاوه بر تامین سادگی در این مجتمع مسکونی، معماران به دنبال خلق
یک فضای اجتماع و عمومی نیز هستند که همسایگان را به ارتباط، آشنایی، شناخت
یکدیگر و ارائه ی فضایی در جهت شکستن درون گرایی و انزوا در مجتمع های
مسکونی، تشویق کند.
این پروژه که نام خود را از تعداد افراد ساکن در این مجموعه گرفته است، به
نظر می رسد که برای فراهم آوردن یک بخش مجزا، ویژگی های یک محوطه ی عمومی و
اجتماعی به عنوان هسته و مرکز آن ساخته شده است. این میدان روباز به همراه
زمین بازی به وسیله ی آپارتمان هایی که بالکن های آن ها روبه روی این
منطقه ی عمومی قرار گرفته اند، احاطه شده است، به گونه ای که خود طراحان آن
را مشابه بالکن های صحنه ی تئاتر در نظر گرفته اند. فضای درونی هر یک از
آپارتمان ها در اطراف یک بخش مرکزی قرار گرفته است که تمامی الزامات چرخه ی
فعالیت های داخلی خانه را فراهم می آورد. باقی مانده ی این فضا به صورت
روباز قرار گرفته است، به جز سرویس های بهداشتی و یک اتاق خواب، که مسیر
ارتباطی میان فضاها را میسر می سازد؛ از خیابان به حیاط، در یک راستای مورب
از موقعیت ها و شرایط داخلی.
روباز بودن این محوطه ی داخلی برای ارتقای یک فضای زندگی با سلسله مراتب، و
به منظور کمک به ممانعت از جنسیت ها در انجام وظایف خانگی، مورد توجه قرار
گرفته است. این بنا با یک سیستم تهویه ی بسیار خوب و سردری که بر روی
چهارچوبی از پلی استرن قرار گرفته -که در واقع اولین نمونه ی این روش است-
تجهیز شده است. این چهارچوب ها به صورت پیش ساخته در کارخانه تولید می
شوند، تا مدت زمان ساخت و ساز را در محل کاهش دهند؛ بنابراین امکان ساخت
هرچه دقیق تر و آهسته تر سازه ی بتونی را فراهم می آورند، که نتیجه ی آن
ایجاد نمایی است که طراحان این بنا احساس می کنند دارای ریتم، آهنگ و سایه
روشن است و نیز رابطه ای میان ساختمان و جنگل کاج اطراف آن برقرار می سازد.
تمام آپارتمان ها به صورت مایل در برابر نماها قرار گرفته اند، تا امکان
ارتقای سیستم تهویه و نورپردازی طبیعی را فراهم سازد و اجازه می دهد تا به
طور طبیعی دمای فضای درونی خود را کنترل کنند. یکی از شاخص ترین ویژگی های
این سازه، ایجاد نور طبیعی و مکفی در پارکینگ زیرزمینی آن است که از طریق
یک سری حفره های موجود در فضای مرکزی تامین می شود. این ویژگی موجب دسترسی
هرچه بیشتر به رمپ ها، اتومبیل ها شده است و نیز رشد گیاهان در سطوح پایین
تر را میسر می سازد.و.....
